MIKROLEARNING, czyli krótko, prosto, ciekawie, na temat – QUIZY, “PIGUŁKI WIEDZY” na @dobrapolnistka

“Herbatniki z jagodami” to powieść zamykająca trylogię owocową. Do tego cyklu należą “Cierpkość wiśni” i “Smak świeżych malin” (o tych powieściach pisałam już w tej rubryce jakiś czas temu).
Bohaterką utworu jest Jagoda, która pracuje w korporacji. “W FIRMIE dającej atrakcyjne możliwości rozwoju osobom ambitnym, przebojowym i kreatywnym, lubiącym nowe wyzwania i pracę w młodym, prężnym zespole. W FIRMIE, gdzie spośród rozlicznych dróg kariery, każdy może wybrać ścieżkę dla siebie”. W takie lukrowane hasła wierzyła bohaterka. Praca w firmie była bowiem zajęciem wyczerpującym zarówno fizycznie jak i psychicznie. Towarzyszyły jej rozmaite biurowe gierki, absurdalne decyzje, poczucie osamotnienia, które przejawiało się chociażby podczas wyjazdów integracyjnych, z “przedszkolnymi zabawami, mającymi rzekomo zwiększyć poczucie więzi grupowych”. Jagoda postanawia rzucić pracę i wyjechać do ojca na prowincję, czyli kilka kilometrów poza Kraków.
Nasza bohaterka, żeby zabić nudę i przede wszystkim pobyć z ludźmi znalazła zatrudnienie w miejscowej stacji pogotowia ratunkowego. Zaprzyjaźniła się z jego załogą: Ryśkiem, Bolkiem, Maćkiem, Julką. Od podszewki zapoznała się z ich ciężką i odpowiedzialną pracą. Niektóre wyjazdy do pacjentów mroziły krew w żyłach. Jagoda przekonała się także, z jakimi problemami muszą zmagać się niektórzy ludzie, których poznała jako pacjentów. I że nie zawsze kłopoty można załatwić od ręki, ale wymagają czasu i determinacji tych, którym przyszło się z nimi zmagać.
Jagoda spotkała też mężczyznę, z którym ma szansę na stworzenie udanej relacji. Nie faceta-herbatnika, czyli takiego, na którego nie można liczyć, kiedy w naszym życiu pojawia się zawierucha. Bo kim jest facet-herbatnik? To ktoś, z kim relacja może być tylko powierzchowna, przelotna, trwająca właśnie tyle, ile potrzebujemy na wypicie herbaty.
Książka jest ciepłą i dowcipną opowieścią o życiowych przełomach. Można je przejść w miarę bezboleśnie, mając obok siebie bliskie osoby. Jest także o potrzebie zachowania zdrowego balansu we wszystkich aspektach naszego życia.

Repetytorium, które chciałabym przedstawić nosi tytuł “Teraz egzamin ósmoklasisty” autorstwa Julii Grzechowskiej, Natalii Grzybowskiej i Anny Cisowskiej. To repetytorium wydane zostało przez Nową Erę.
Otwiera je krótka informacja dotycząca przebiegu egzaminu, nie tylko z języka polskiego, ale także z matematyki i języka angielskiego. Informacje dotyczą m.in. czasu trwania, co należy zabrać ze sobą na egzamin, a czego nie można wnieść do sali egzaminacyjnej, jak wygląda arkusz egzaminacyjny.

Książka podzielona jest na trzy działy.
Dział 1 dotyczy analizy i interpretacji utworu. Tutaj w podrozdziałach znajdziemy informacje na temat budowy utworów, środków stylistycznych, omówienie lektur obowiązkowych należących do liryki, epiki i dramatu. Pod każdym podrozdziałem są zadania, celem których jest sprawdzenie przyswojonych wiadomości. W tej części znajdziemy też cechy gatunkowe tekstów należących do trzech rodzajów literackich, czyli epiki, liryki, dramatu.

Dział 2 zawiera najważniejsze informacje dotyczące budowy wypracowań o charakterze argumentacyjnym: rozprawki, artykułu, przemówienia, listu otwartego, recenzji oraz wypowiedzi o charakterze twórczym: opowiadanie twórcze, współczesnej wersji mitu, baśni, legendy i przypowieści, listu prywatnego, wywiadu, a także krótkich form użytkowych, takich jak: ogłoszenie, zaproszenie, dedykacja, życzenia. Pod każdą formą wypowiedzi znajdują się ćwiczenia oraz tematy pisemnych zadań, dzięki którym można te formy doskonalić.

Dział 3 dotyczy kształcenia językowego. Podzielony jest na pięć podrozdziałów: fleksja, składnia, słowotwórstwo, zróżnicowanie słownictwa, komunikacja i poprawność językowa. Ten dział jest zbudowany podobnie jak poprzednie, czyli klarowna teoria i zadania ją sprawdzające.

Książkę zamyka przykładowy arkusz egzaminacyjny.
Walorem publikacji są dodane na końcu odpowiedzi do zadań, które były zamieszczone w poszczególnych działach.

Masz znajomych, z którymi chętnie spędzasz wolny czas. Zaczynasz też umawiać się na spotkania z chłopakiem. Zauważyłaś jednak, że jeśli idziesz do kina z przyjaciółmi, to rodzice mniej denerwują się, niż wtedy, gdy wybierasz się na randkę z chłopakiem. I może taka sytuacja jest dla ciebie irytująca, bo przecież nie jesteś już przedszkolakiem, to postaraj się zrozumieć rodziców, którzy martwią się o twoje bezpieczeństwo.
Zachowuj się tak, żeby nie zawieść zaufania rodziców. W tak delikatnej sytuacji jak uczucia masz prawo do prywatności i tajemnic. Rodzice nie powinni podsłuchiwać twoich rozmów, szperać w twoim telefonie komórkowym czy przeczesywać twoją pocztę elektroniczną. Możesz uspokoić emocje rodziców i zaprosić swojego chłopaka do domu. Kiedy mama z tatą poznają twojego wybranka, może nieco się uspokoją. Nie obrażaj się, jeśli rodzice nie zapałają sympatią do twojego chłopaka. Jeśli jego zachowanie będzie niekulturalne, przykładowo będzie używał wulgarnego języka, to trudno będzie im go zaakceptować. Jeśli zerwiesz z chłopakiem, nie musisz trzymać tej informacji w tajemnicy przed rodzicami. Może dzięki ich wsparciu, szybciej zapomnisz o zranieniu.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
Galen był lekarzem żyjącym w starożytnym Rzymie w II w p.n.e. Był tak wspaniałym medykiem, że został nadwornym lekarzem rodziny cesarskiej. Nieocenioną zasługą Galena jest stworzenie wiedzy o postaciach leków. Uczony twierdził bowiem, że od formy, w jakiej podaje się leki, np. syropy, tabletki, pastylki zależy ich działanie. Warto dodać, że przepisy na jego leki były stosowane przez kilkanaście wieków.
…………………………………………………………………………………………………………………………………
Zamek w Chambord jest to budowla pochodząca z pierwszej połowy XVI wieku. Usytuowana w dolinie Loary we Francji. Wzniesiona została na planie prostokąta. Ten monumentalny budynek posiada sześć ogromnych półokrągłych wież, mnóstwo z przepychem urządzonych komnat, znaczną ilość klatek schodowych. Ozdobą budynku są spadziste dachy. Całość otacza ogród.
……………………………………………………………………………………………………………………………………
Średniowieczni rycerze nakrywali głowy hełmami. Początkowo był to hełm odsłaniający twarz i wyposażony w tzw. nosal chroniący nos. Nieco później pojawił się hełm garnczkowy, który wyglądał jak walec z wyciętymi otworami na oczy. W połowie XIV wieku pojawiły się szlomy zwane także łebką. Hełm tego typu chronił mózg i potylicę, pozostawiając twarz nieosłoniętą. Warto dodać, że wiele wariantów szlomów miało doczepioną ruchomą zasłonę, którą można było opuszczać lub podnosić. Takie hełmy z zasłoną nazywano przyłbicami. Biedniejsi rycerze nakrywali głowę kapalinem. Był to hełm przypominający swoim wyglądem metalowy kapelusz. Pod koniec średniowiecza używano salady, która była udoskonaloną formą przyłbicy.
………………………………………………………………………………………………………………………………….
Humor

Górale trudnią się hodowlą owiec, wyrabianiem pamiątek i kierpców z własnej skóry.
Lis był chytry a pod spodem biały.
Serce jest to narząd bicia.

(źródło: “Pegaz na biegunach”)

PODZIEL SIĘ: Tweet