Z życia wzięte – czerwiec
PAŹDZIERNIK 2024
Książka: "Wszystko to co wyjątkowe"

Matthew Quick
Tłumaczenie Krzysztof Obłucki
Harper Collins Polska sp. z o.o.., Warszawa 2016
WIEK: 15+

wszystko-co-wyjatkoweNanette pochodzi z zamożnej rodziny. Jej mama jest dekoratorką wnętrz, a praca taty ma związek z giełdą. Bohaterka mówi o nich tak “Moi rodzice nigdy nie byli złymi ludźmi, przynajmniej według amerykańskich standardów. Karmili mnie. Kupowali mi ubrania w najdroższych sklepach, żebym wyglądała tak samo, jak ci w mojej szkole, których rodzice mieli pieniądze. Zadbali o to, żebyśmy mieszkali w rejonie, gdzie były najlepsze szkoły w stanie, a może nawet w całym kraju. Nigdy w żaden sposób mnie nie wykorzystywali i zawsze zachęcali, żebym zajmowała się tym, czym ich zdaniem chciałam się zajmować, ale z tym był spory problem. Nie chciałam robić tego, co początkowo robiłam jako ich córka. Tyle że nikomu o tym nie mówiłam”.
Poza tym Nanette jest wzorową uczennicą liceum i gwiazdą szkolnej ligi piłkarskiej. Nikomu nie przysparza kłopotów ani rodzicom, ani nauczycielom, ani koleżankom z drużyny. Wydaje się, że dziewczynie odpowiada taki sposób życia.
Wszystko zmienia się po przeczytaniu przez nią książki “Kosiarz balonówki”. Z tą książką była trochę dziwna historia. Nie można jej było kupić w księgarni, ale była przekazywana z ręki do ręki i to tylko zaufanym osobom. Bohaterka poznaje jej autora Nigela Brookera. Zaprzyjaźnia się z Oliverem i Alexem. Z tym ostatnim połączy ją pierwsze miłosne uczucie.
Na tę trójkę przyjaciół ogromny wpływ wywarła owa książka. Można powiedzieć, że wywróciła ich życie do góry nogami. Zweryfikowała ich dotychczasowe plany, wyzwoliła długo skrywane emocje, wpłynęła na dalsze ich losy. Oczywiście ta konfrontacja nie przebiegała bezboleśnie. Każdy z nich coś zyskał – przyjaźń, możliwość podejmowania samodzielnych decyzji, niezależność, poczucie własnej indywidualności, ale też i stracił – beztroskę, bezwzględną przynależność do grupy rówieśniczej, pewnego rodzaju poczucie bezpieczeństwa, a w przypadku Alexa stała się rzecz dramatyczna i nieodwracalna.
Książka otworzyła im drzwi do świata dorosłych, który wcale nie jest taki prosty. Młodzi ludzie najczęściej widzą rzeczywistość w dwóch kolorach: czarnym i białym. Uważają, że zawsze trzeba być na zewnątrz takim, jakim się jest w środku, zawsze trzeba być upartym i nie naginać się do norm czy nakazów. A przecież świat jest dużo bardziej złożony, ale o tym tak naprawdę każdy przekona się dopiero na własnej skórze.
Książka “Wszystko to co wyjątkowe” mówi o procesie dorastania, z którym przyjdzie się zmierzyć każdemu młodemu człowiekowi. Jest to czas na samookreślenie się, pierwszych samodzielnych decyzji i ich konsekwencji, zmierzenia się z dotychczas wyznawanymi wartościami i poglądami. Nie jest to czas błahy. Pomaga nastolatkowi zasmakować tego, co będzie go czekać w dorosłym już życiu.

Zdać, ale jak nauczyciele radzą

po-co-sie-uczymyJaka powinna być właściwa organizacja czasu przeznaczonego na naukę?
Codziennie ślęczysz nad lekcjami. Zdarza się, że na następny dzień musisz przygotować się z kilku przedmiotów. Klasówki, sprawdziany, prezentacje, lektury. A przecież nie możesz poświęcić temu wiele godzin. Pół dnia jesteś w szkole, po południu – zajęcia dodatkowe. I co tu dużo mówić, zmęczenie daje ci się we znaki.
Toteż podczas odrabiania lekcji ważna jest właściwa organizacja czasu. Może zdarzyło ci się, że w czasie nauki nie byłeś w stanie skupić się na temacie, ale zacząłeś myśleć raz o tym, raz o owym. Są to nieświadome przerwy, które robi sobie twój mózg, a które mają zapewnić mu odrobinę odprężenia. Z tego wniosek, że podczas nauki potrzebujesz pauz na odpoczynek. I wbrew pozorom takie chwile wytchnienia nie przedłużą czasu nauki. Momenty te pomogą ci w efektywniejszej pracy. A to oznacza, że nie stracisz czasu, lecz go zaoszczędzisz.
Przerwy pomagają w nauce, ponieważ dzięki nim twój mózg ma możliwość spokojnego przyswojenia wyuczonych treści. Ponadto oderwiesz się od nauki między dwoma różnymi przedmiotami.
Ważne jest, aby robić krótkie a częste przerwy, podczas których nie zostawaj jednak przy biurku, ale wstań, poruszaj się trochę, napij się wody.

Praca pod lupą

- rozmowa z panią Krystyną Lipiec, managerem kultury

praca-pod-lupaPolski online: Jaka jest poprawna pisownia słowa ‘manager’?
Krystyna Lipiec: Jest to wyraz pochodzący z języka angielskiego . Ale można też w wersji spolszczonej pisać ‘menedżer’ lub ‘menadżer’.
Polski online: Czym zajmuje się manager?
Krystyna Lipiec: Ogólnie mówiąc, jest to osoba, która bierze udział w zarządzaniu firmach czy przedsiębiorstwach.
Polski online: No tak, przedsiębiorstwo to coś konkretnego. Ale czy można administrować kulturą?
Krystyna Lipiec: Owszem, można.
Polski online: Nie daje mi to jednak spokoju. Przecież kultura to bardzo obszerne, w pewien sposób abstrakcyjne pojęcie. Zarządzanie nią to, dla mnie, jak szukanie igły w stogu siana.
Krystyna Lipiec: Na pierwszy rzut oka tak może to wyglądać. Ale jest to wszystko do opanowania. I jeszcze jedna sprawa. Nie chodzi przecież o zarządzanie całą dorobkiem kulturowym, ale pewnymi dziedzinami.
Polski online: Czy można zdobyć konkretne wykształcenie w tym zakresie?
Krystyna Lipiec: Nie ma studiów, które jednoznacznie przygotowują do wykonywania tego zawodu.
Polski online: Czyli znikąd pomocy?
Krystyna Lipiec: Tego nie powiedziałam.
Polski online: To jakie działania powinna podjąć osoba, która chciałaby pracować jako manager kultury?
Krystyna Lipiec: Jeśli ktoś chce pracować w tym zawodzie, to warto wybrać się na kulturoznawstwo lub animację kulturową.
Polski online: To na czym polega ta praca?
Krystyna Lipiec: Manager może pracować w różnych instytucjach związanych z kulturą, przykładowo w domach kultury czy w klubach muzycznych. Może też zajmować się promowaniem artysty i jego twórczości. W tym przypadku sprawuje w pewnym sensie opiekę nad muzykiem czy aktorem, m.in. organizuje koncerty, spotkania autorskie, negocjuje wynagrodzenia dla artysty.
Polski online: Czyli ma pełne ręce roboty.
Krystyna Lipiec: Zgadza się.
Polski online: Jakie predyspozycje powinien posiadać manager kultury?
Krystyna Lipiec: Osoba, która chce pracować na tym stanowisku powinna być ambitna, wytrwała, dyspozycyjna, kreatywna, potrafiąca działać pod presją czasu, cechować się wysoką kulturą osobistą.
Polski online: A jaka jest strona finansowa?
Krystyna Lipiec: To w dużym stopniu zależy od miejsca pracy. Trochę inaczej będą kształtować się finanse dla managera pracującego w domu kultury, a tego, który współdziała z artystą. W tym ostatnim przypadku wysokość wynagrodzenia w znacznym stopniu zależy od skuteczności działań managera. Bo jeśli artysta przez niego promowany zacznie na przykład grywać więcej koncertów, to wówczas jego manager otrzyma lepszą prowizję. Czyli im wyższe zarobki gwiazdy, tym więcej zarobi manager.
Polski online: To czego można Pani życzyć?
Krystyna Lipiec: Aby ludzie chcieli jeszcze bardziej korzystać z dorobku kultury.

Miszmasz

ciekawostki, humor i inne różności

miszmaszKoniec roku szkolnego za pasem. A twoje oceny z niektórych przedmiotów, co tu dużo mówić, nie napawają radością. A przy tym jakoś tak się złożyło, że twoi koledzy, z którymi beztrosko spędzałeś czas, będą mogli z dumą odebrać swoje świadectwa. I co możesz zrobić w tej sytuacji? Przede wszystkim nie wpadaj w panikę, bo to tylko spotęguje twoje zdenerwowanie. Na początek porozmawiaj z nauczycielami na temat swoich ocen. W jaki sposób możesz je poprawić. I cz w ogóle istnieje taka możliwość. Bo jeśli przez cały rok bimbałeś sobie z jakiegoś przedmiotu, nie przygotowywałeś się do sprawdzianów, unikałeś kartkówek, to nauczyciel nie musi iść ci na rękę i wyrazić zgodę, abyś w ostatniej chwili przystąpił do nauki. Przecież oceny na świadectwie otrzymuje się za całoroczną pracę, a nie za kilkudniową. Toteż twoja prośba musi być uzasadniona.
Jeśli już nauczyciel zgodzi się, to pracę rozpocznij od przygotowania planu działania. Podziel materiał na mniejsze części. Przejrzyj notatki, jeśli istnieje taka potrzeba, to je uzupełnij. Pomocne przy powtórkach są zeszyty ćwiczeń. Rozwiązując zadania, utrwalisz wiedzę.
Jednak nie warto zostawiać nauki na ostatnią chwilę. Rozsądniej jest pracować systematycznie w ciągu roku szkolnego.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
Gertrude Bell żyła w latach 1868-1926. Pochodziła z zamożnej rodziny angielskiej. Stała się doświadczoną alpinistką i sławnym archeologiem. W 1913 roku wyruszyła na Półwysep Arabski, ostatni rejon świata, który nie miał swej dokładnej mapy. Podróżując, dotarła, jako druga Europejka, do Ha’il, miasta zbudowanego z cegły mułowej.
Podróż Gertrude zaowocowała ogromnym wkładem w zachodnią wiedzę o historii Półwyspu Arabskiego. Badania, które prowadziła podczas wędrówek, pomogły geografom w sporządzeniu bardziej szczegółowych map Pustyni Syryjskiej.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
Pałac Buckingham znajduje się w Londynie. Na początku nosił nazwę Domu Buckingham i był posiadłością zakupioną w XVIII wieku przez króla Jerzego III. Począwszy od 1837 roku pełnił on funkcję londyńskiego domu królowej Wiktorii i od tego czasu służy jako londyńska siedziba króla i królowej. W pałacu jest ponad 600 komnat, 70 łazienek i prawie 200 sypialni.
Przód budowli, czyli ta część, którą mogą zobaczyć i sfotografować turyści, datowana jest na rok 1913. Mimo że odbywa się w nim wiele oficjalnych uroczystości z udziałem królowej, okolice pałacu Buckingham są otwarte dla gości.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
Starożytne ludy tworzyły kamienne kręgi prawdopodobnie dla celów religijnych. Niektóre budowle mogły być wykorzystywane jak kalendarze, do wyznaczania pór roku – uważa się, że starożytne ludy mogły ustalać daty na podstawie położenia Słońca i gwiazd względem umiejscowienia kamieni. Mogły być również one używane jako gigantyczne mapy, wskazujące drogę do różnych osad. Ludzie gromadzili się przy tych tajemniczych budowlach podczas ważnych ceremonii.
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
Słowo ‘reklama’ wywodzi się od łacińskiego słowa ‘reclamare’ i oznacza ‘hałasowanie, robienie koło czegoś wrzawy’. W taki sposób od najdawniejszych czasów na bazarach zachęcano do zakupu towarów.
……………………………………………………………………………………………………………………………………
Humor

Weterynarz to lekarz, któremu pacjent nie podaje ręki.
Zamach w Sarajewie był kroplą wody, która padła na beczkę prochu.
Duma nie pozwoliła na opuszczenie czoła poniżej pasa.
(źródło: “Pegaz na biegunach”)